مصاحبۀ روزنامۀ هومانیته ، ارگان مرکزی حزب کمونیست فرانسه، با
رفیق عبدالله نایبی ، رییس نهضت آیندۀ افغانستان
(شماره ۱۹۹۰۲ ، مؤرخ اول اکتوبر ۲۰۰۸)
در رابطه با دعوت حامد کرزی از ملا عمر
پی یر باربانسی (Pierre Barbancey): شما اظهارات اخیر رییس جمهور افغانستان را خطاب به ملاعمر و عربستان سعودی، چی گونه تعبیر میکنید؟
عبدالله نایبی: این بارِ نخست نیست که حامد کرزی طالبان را به مصالحۀ ملی دعوت میکند. تماس بین گروه های مختلف مجاهدینِ حاکم در کابل و طالبان همیشه وجود داشته است. برهان الدین ربانی، رییس جبهه متحد ملی که اتحادیه یی از گروه های غیر پشتونِ جهادیِ نزدیک به ایران و روسیه است، چندی پیش از تماسهای خویش با ملاعمر پرده برداشت و این تماسها را یک پدیدۀ عادی درچوکاتِ اخوت اسلامی خواند. همینگونه تدویر جرگۀ صلح و امنیت، متشکل از نماینده گان قبایل دو سوی مرز، که چند ماه قبل دایر گردید و میباییست نقش میانجی را بین حکومت کرزی و طالبان بازی کند، با شکست مواجه شد. با صراحت باید گفت که تا زمانیکه دولت پاکستان به حیث سازمانده و حامی تاریخی طالبان، ارادۀ سیاسی سازنده یی را در قبال اوضاع افغانستان از خود تبارز ندهد، در منطقه صلح و ثبات مستقر نخواهد شد.
دو سال پیش کرزی از عربستان سعودی تقاضا کرده بود تا نقش میانجی را بین حکومت افغانستان و طالبان بازی کند، چون ریاض با پاکستان مناسبات نزدیک دارد. این بار بریتانویها از طریق کرزی این تقاضا را تکرارکرده اند. ولی با درنظر داشت وزن اسلامیستها در درون سازمان استخباراتی پاکستان ، فکر نمیکنم که این مذاکرات نتیجه بدهند.
پی یر باربانسی: در بارۀ استراتیژی طالبان چی میتوان گفت؟
عبدالله نایبی: طالبان پیوسته تعیین جدول خروج قوای خارجی از افغانستان را به حیث پیش شرط هر گونه مذاکرات مطرح کرده اند. وضع فاجعه بار اقتصادی کشور، بی کفایتی و ناکارایی زمامداران کنونی و فسادی که در دستگاه حاکمیت کابل وجود دارد، فضای مساعدی را برای تبلیغات طالبان و حزب اسلامی گلبدین حکمتیار مهیا ساخته اند. استراتیژی طالبان همیشه مورد حمایت پاکستان قرار داشته است. بی ثبات سازی حاکمیت و تضعیف روند پاگیری یک دولت نیرومند در افغانستان، خطوط اساسی این استراتیژی را تشکیل میدهند.
پی یر باربانسی: در این وضع جُنبش دموکراتیک افغانی چی کرده میتواند؟
عبدالله نایبی: نیروهای حاضر در وضعیت سیاسی، مجاهدینِ حاکم در کابل و طالبانِ مخالف، هر دو، ماهیت ایدیالوژیک ارتجاعی و ضد دموکراتیک دارند. نیروهای دموکراتیک و مترقی از جنگ بین این دو نیرویِ قرون وسطایی هیچگونه انتظاری ندارند. الترناتیف دموکراتیک از دیدگاه ما، تشکل یک حزب بزرگ دموکراتیک، مترقی و میهنپرست است که بتواند تمام نیروهای دموکراتیک افغانی را برای برپا داشتن یک دولتِ واقعاً دموکراتیک ، در خود متشکل بسازد. امروز این نیروها پراگنده اند ولی کار و تلاش برای فرارفتن از اختلافات جریان دارد. نیروهای دموکراتیک افغانستان نیازمندِ یاریِ کسانی اند که خود را جانبداران حلِ واقعی مسأله افغانستان معرفی میدارند.
نهضت آیندۀ افغانستان از آن مقامات پارلمان اروپا که مسؤولیت مسایل افغانستان را به عهده دارند، انتظار دارد تا بحث در بارۀ جستجوی امکانهای جدید سیاسی در کشور ما را باز کنند.