برای بیست ساله گی حزب مان
بلوغِ سرخ
در بلورِ شکستۀ چشمها
که از آن سوی پنجرۀ زمان
بر سپیده دمانِ دیدار
صف کشیده بودند
چشم گشودی
در چراغِ ستاره ییِ خشمها
که از براقِ داس
تا ذهنِ آتشی کوره می تابید
روییدی
ابریشمِ نارنجیِ فردا ها را
بر شنِ سرمه یی تاریخ
تنیدی
و رودبارِ حادثه را
از سربندِ سکوت
رهانیدی
گامهای ما
در تو آغاز شدند
و تو
چون انبساط لبخند
در ما عبور کردی
دستهای مانرا
با یکدیگر گِره زدی
حنجره های مانرا
در یکدیگر باز کردی
و جادۀ آینده را
با گامهای ما دوختی
و اینک
در نیمه روزانِ برهنۀ تاریخ
بلوغِ سُرخ ترا جشن می گیریم
کابل ـ ۳۱ سرطان ۱۳۶۳