در ناگزیریِ پرواز
آسمانی در پیش
و پروازی در بال
تا نقش گامهای ترا
از آبیِ اوج
بوسه زنان برچینم
آفتابی در کف
و سیمایی در چشم
تا رنگینیِ نگاه ترا
در ناپیدایی افق
تسخیر کنم
باری بگو
این فراق ناگزیر را
با کدامین خواب پیوند
تعبیر کنم؟
کابل- عقرب ۱۳۶۳
پرداختهایی در گستره های شعر، فلسفه ، استه تیک ،ادبیاتشناسی و سیاست