مردانِ آفتاب
ترانه یی برای همرزمانِ انقلابی
ای راهیان دور
مردان آفتاب
آتشدل و صبور
پاکیزه تر ز آب
پرواز گاه نور
خاموش و راهیاب
همقامت غرور
آرام و بی شتاب
با دستهای پاک شما راه ما سپید
با قلبهای داغ شما خنده در چراغ
بامغزهای سرد شما شهر در امید
با چشمهای باز، نگهبان صبح باغ
چون رگه های دلهره، شبخوشۀ هراس
در لانه های دشمن خورشید میتنید
با یادگار نام شهیدان ناشناس
تا فتح تاج لحظۀ فرجام می رسید
آگنده از صداقت جاوید حزب مان
با عشق روز در شب پیکار میروید
شوریده، بی هراس، چو خاموش قهرمان
بی نام، تا ستارۀ دیدار میروید
ای راهیان دور
مردان آفتاب
آتشدل و صبور
پاکیزه تر ز آب
پرواز گاه نور
خاموش و راهیاب
همقامت غرور
آرام و بی شتاب
کابل، جدی ۱۳۶۵