اِرُس (Eros)
۱- خدای عشق در یونان باستان. نَماد عشقِ جنسی در مقابلِ فیلیا (دوستی) و آگاپهِ (عشق خیر خواهی).
۲- اِرُس در «مهمانی»، اثر افلاطون، در مقام یک اهرِمن (دیو) با هستیِ دوگانه معرفی گردیده است؛ هم فرزند فقر است و هم زادۀ ثروت. از آنجا که پیوسته در جستجوست در این اثر افلاطون چون تجسمِ فلسفه تبارز یافته است.
۳- در روانشناسی فروید، اِرُس یکی از دو رانش (Pulsion) بُنیادیِ روان آدمی است (رانشِ دومی، رانشِ مرگ یا تاناتوس (Thanatos) است). معادل لیبیدو، اِرُس به معنای رانشِ جنسی است. این دو رانش در روان آدمی در عملکرد دیالکتیکی قرار دارند: اِرُس پیوند میدهد و تاناتوس میگسلد.