فطری

فطری/ سرشتی/ مادر زاد (Inné/Innate)

آنچه در یک موجود از آغاز زاده شدن آن وجود می‌داشته باشد. در برابر اکتسابی قرار می‌گیرد. در تفکر سده‌های میانه، فطری عمدتاً به معنای «خداداد» به کار می‌رفت. آمپیریزم وجود هرگونه دادۀ فطری را مردود می‌شمارد. افلاطون به وجود تصورات فطری باور داشت.

کانت صفت «فطری» را متعلق به ملکات (Faculty) (= توانِش‌ها چون حواس، فهم و خِرد) و صورت‌ها (Formes) (چون مقولات دوازده‌گانه) می‌دانست و محتوای تصورات را برخاسته از تجربه.