پیوستار (Continuum)
واژۀ لاتینی به معنای مجموعۀ عناصرِ ساختارمندی که بتوان از یکی به دیگری بدون گسست (به طور پیوسته) گذار کرد. «پیوستار زمان ـ مکان» (Continuum espace-temps) مفهومیست که انشتین تدوین کرد: در تیوری نسبیت، مکان دارای چهار بُعد تلقی میگردد که بُعد چهارم زمان است. بدین گونه در تیوری نسبیتِ عمومی بین زمان و مکان، پیوستهگی وجود دارد.
