گیتی/ دنیا/ جهان (Mundus)
۱ـ در معنای فیزیکی، مجموع همۀ آنچه وجود دارد. مترادف عالَم.
۲ـ دنیای محسوس و دنیای معقول: برخاسته از میتافیزیکِ افلاطون. دنیای مُثُل یا معقولات در بیرون از جهانِ محسوس ما قرار دارد.
۳ـ جهان فرا-مهتابی و جهان فرو-مهتابی: ارسطو عالَم را به دو بخش تقسیم میکرد: دنیای فرو مهتابی (همان دنیای محسوس افلاطون) که در آن کَوّن و فساد و زمان و مرگ حضور دارند و جهان فرا مهتابی که فاقد این پدیده هاست.
۴ـ در پدیدارشناسی: دنیا مجموع عینهای واقعی (اشیأی و موجودات) که در یک مکان فیزیکی قرار دارند، نیست، بل، افق معناست که از آن هر هستنده و هر چیزی خود را به حیث یک امکان ظاهر میسازد. موجود انسانی (دازاینِ هایدگر) یک «هستی ـ در جهان» است؛ جهان چیزی افتاده در پیش روی او نیست.