ذاتیّت / نهادیّت /وابستهگی/ جداییناپذیری/ جدا ناشدنی/ اندراج (Inherence)
۱ـ سرشت و ویژهگی آنچه به گونۀ ذاتی و ضروری به چیز دیگری پیوند دارد؛ در این معنا، وابسته گی، هم ذاتی را میرساند.
۲ـ در منطق به ویژهگیی گفته میشود که صرف در موضوع (سوژه) وجود دارد و بیرون از آن نیست. کانت وابستهگی را متعلق به اعراض میدانست (مثلاً وابستهگی حرکت به ماده) و آن را در مقابل جوهریت (Subsistance) قرار میداد یعنی آنچه وجودش صرف متعلق به خود جوهر است.
۳ـ اندراج در قضایای حملی به آن ویژهگی «رابطه» گفته میشود که حضورِ محمول را در موضوع تصدیق میکند. مثلاً «افغانی، آسیایی است». افغانی بودن، آسیایی بودن را در خود دارد، از آن جداییناپذیر است.