قدرت/اتوریته/سلطه(Pouvoir/Power)
قدرت، به مفهومی اطلاق میشود که وسیعتر از عرصۀ سیاسی است. یعنی «قدرت سیاسی» جزیی از مفهومِ کُلیترِ قدرت است. «قدرت»، یک «توانمندیِ بالقوه» است که میتواند بالفعل شود، یعنی در عمل پیاده شود یا در عمل تحقق یابد. مثلاً آب این قدرت را دارد که در سرمای زیر صفر درجه، به یخ تبدیل شود. در پندار عامیانه ، جادو «قدرتِ» تغییر سرنوشت آدمها را دارد.
از نگاه معناشناسی:
جلب، تأثیر، نفوذ، اعتبار ویژهگیهاییاند که در اثرِ تأمین ارتباط بین دو فرد، یا یک فرد و یک گروه یا یک گروه با گروه دیگر، باعث تغییر دادنِ رفتار آدمها میگردند. بدینگونه این ویژهگیها در مفهوم کُلی قدرت گُنجانیده شده میتواند چون باعث دگرگونی میگردند.
اتوریته، به معنای ظرفیت و توانمندیِ یک رهبر است که میتواند دیگران را به اطاعت در انجام کاری وادار سازد. اطاعت یا آگاهانه و مطابق اصولِ پذیرفته شده است (مثلاً در احزاب سیاسیِ پیشرو عصر ما) یا کورکورانه و دنبالهروانه.
سلطه یا سیادت به معنای تحمیلِ تحقق تصامیم یک فرد یا یک گروه از طریق اِعمال فشار و زور است. رابطۀ بین مسلط و سلطهپذیر، رابطهیی کاملاً اجباری است.