آموزش
سرودنِ عشق را
از سروده های جاریِ چشمانت
ـ بر دلگرفته گی افق ـ
آغاز کرده ام
امتدادِ انتظار را
از سیالۀ بی برگشتِ باد
ـ در آرزوی برهنه گیِ شانه هات ـ
دریافته ام
و عاطفۀ دیدار را
از سلامِ گشایشِ دستانت
بر تندیسۀ آتشیِ طلوع
احساس کرده ام
کابل، سنبله ۱۳۶۴