فصلنامۀ نبرد و خون
هرات
ـ شهر بند قصه های دور ـ
رهیده از کبود درد و سر نهاده بر چکاد نور
کنون دوباره غنچه بسته ای
و باز
ـ با عروقِ باز ـ
شکوه “سبزه وارِ” رُستنی
هرات
ـ فصلنامۀ شهادت و نبرد ـ
که در سیاهِ شب
سکوت کوچه هات را
دُرشتِ اشکِ سوده می سرود
و هر سپیده گاه
به روح باغهات
شبمنی زخونِ خاکخورده میغنود
دگر شیار تب گسته ای
و باز
در نگاه دختران پَر گشوده ات
بهارِ رُستنی
هرات
ـ پرچمِ بلندِ رزم و آرزو ـ
که با هزار زخم بی رفو
در امتداد زنده گی ستاده ای
دوباره در پناه لحظه های سبز
ستاره زار رُستنی
هرات، ۲۴ جدی ۱۳۶۴