سپاهیان انقلاب
درودِ آتشین به راهیان انقلاب!
درود بر شما! سپاهیان انقلاب!
شماکه با درفش سُرخِ حزبِ تان
به جنگ بی امان می روید
شما که با سرود فتح بر لبان
به سان قهرمان می روید
شما که راهی نبرد گاه انقلاب گشته اید،
زمین خشک میهنم
به زیر گامهای استوار تان
به لرزه در نشسته می شود
شما که آتشین تلاش داغ تر ز آفتاب گشته اید
سکوت لحظه های خفته در نهانِ دره ها
ز هیبت شعارتان
زهم شکسته می شود،
به جای هر قدم که برزمین بی گیاه می زنید
جوانه های پُر نوید
ز رزم و پُشتکار تان
زخاک تیر رُسته می شود
***
درود بر شما! فدائیان انقلاب!
شما زگرمی فضای دوستان
ز ناز شوخ دختران شهرتان
بریده اید
***
شما ز آشیان گرم تان
زبازوان نرم و آتشین
به سوی توده ها و زنده گی پر ز درد شان
پریده اید
شما به سوی آشیان گرم و پُر شرار
– که آشیانِ مردم است ـ
روانه می شوید
شما درون سینۀ تپنده از نوای یادها
به پهنۀ لبان نغمه ساز بیقرار
سرود جاودانه می شوید
***
درود بر شما! ستاره گان انقلاب!
شما که قلب تان
زعشق میهن و زعشق مردمش
گداز گاه عاشقانه است!
شما که عزم تان
چو عزم آهنین حزب تان
ثبات جاودانه است:
شما دگر حماسه های انقلاب می شوید
شما دگر فراز قله های آسمانی وطن
ستاره های بی نقاب می شوید
شما دگر نگاه آفتاب می شوید
***
درود بر شما! سپاهیان انقلاب!
شما به روی لوح مرمرین حزب قهرمان تان
ستاره وار نقش بسته اید
شما درون قلب هر رفیق راستین آرمان تان
نگینه سان نشسته اید
کابل ـ ۲۵ ثور ۱۳۶۵