در آشناییِ نگاه ها
دستان تو
چون موجه های نرم
بر صخره های پیکر من آب می شوند
لبهای تو: شگوفۀ آتش
بر کشتزار سوخته ام خواب می شوند
چشمان من به چشم تو فریاد می شوند:
فردای تو،
فردای من،
در عمقِ چشمها
آباد می شوند
کابل ـ ۱۳ ثور ۱۳۶۱
پرداختهایی در گستره های شعر، فلسفه ، استه تیک ،ادبیاتشناسی و سیاست